Van Obidos naar Lissabon.

We gaan vandaag Obidos weer verlaten. Wat hadden we een leuke dag daar. Zo'n leuk plaatsje. Ik heb nog nooit gezien dat n stadje helemaal ommuurd was met kantelen. Ook de processie was bijzonder. Wij weten niet wat voor heiligen er allemaal meegedragen werden door t stadje. De straatjes waar ze doorheen liepen waren zo scheef, dat je dacht dat de heiligen zo van de draagbaar zouden vallen. Maar ze zaten waarschijnlijk goed vastgeschroefd. Wij waren daar nog in een winkeltje en raakten met de eigenaresse aan de praat. We vroegen wat t toch allemaal betekende. De paarse capen zijn de kleur van de vasten. Wie er allemaal meegedragen werden wist ze ook niet. Ze zei dat we op goede vrijdag eigenlijk terug moeten komen, dan is t s'avonds met fakkels. En dan lopen ze in een lagzaam ritme op de trom. Ze zegt, dan staan er mensen langs de kant te huilen. Ja, helaas, dat gaat ons niet lukken. Ze zegt weet je wat. Ik maak n video en die stuur ik door. Wat aardig toch. We hadden vandaag weer allerlei plannen. Eerst en vooral, alles weer inpakken. Maar ik ben toch wel fan van t boek van de Iceman geworden. We zijn ook al een paar dagen zijn ademhalings methode aan t oefen. Dussss, zullen wij nog n keer in t koude bad gaan? Willy zag t gisteren niet zitten maar trok vandaag de stoute schoenen aan. Dus wij om 9 u naar t buitenbad. Waarschijnlijk dachten ze die zijn niet goed wijs. Het was koud maar te doen .

Daarna hebben we afscheid genomen in Hotel d'Obidos. Een prachtig Hotel met veel kunst aan de muur. En de marmeren tegels waren net een spiegel.

We zijn nog wat inkopen in Obidos gaan doen. En hadden geparkeerd op n heel klein parkeerterreintje wat verder helemaal vol stond.

We gingen terug , er was n muur achter de auto',s,

ik moest erg naar de toilet en ik zei, 'ik ga tussen deze auto's zitten hoor er komt hier toch niemand:'. Precies ,12 u en net op dat moment begint de serine in t dorp heel hard te loeien.

Komt er n bestelbusje en die stopt precies tussen die twee auto's . Hij kijkt en denkt wat zie ik daar!!! Moest lachen en doet Z'n handen voor z'n ogen. Hahaha. Ik zo snel mogelijk alles omhoog. Ooohhhh Hij maakt n gebaar van n verrekijker. Hij moest zo lachen. En wij ook.

Toen zijn we vertrokken naar de West cliff.

Was maar 23 km. Nu door the middle of nowhere

Heel mooi gebied, in t begin veel boomgaarden met kersebomen. Dat zal in t voorjaar wel heel mooi zijn. Ook stukken met riet langs de kant zo hoog als n huis. De cliffs zijn adem benemend. We konden prachtig over een slingerpaadje over cliffs lopen. Echt een droompaadje. We hebben daar gewandeld en ruim 2 u daar gezeten. Fantastisch. In een heerlijk zonnetje. Wat is de natuur overweldigend. We hebben eigenlijk t plan bedacht om n keer n duik in zee te nemen. Zullen we dat nu doen?? Er is niemand. Maar de zee is wel heel wild. Toevallig kwam er n man boven. Daar was n tentje maar dat was gesloten. Ik ging hem vragen of t verantwoord was om daar in zee te gaan. Hij zei nee, veel te gevaarlijk. Dus toen zijn we maar van ons plan afgestapt. En zijn we langs de zee gaan wandelen. Dat was zowaar nog indrukwekkender dan van bovenaf. We zijn heerlijk uitgewaaid en hebben toen onze reis naar Lissabon hervat. Over de autoweg. Mijn favoriete tijd. Met n lage zon. Het gras en de bomen lijken licht te geven dan. We gingen als n speer. In Lissabon werd t heftiger. Wat n drukte, op een rotonde 4 rijen dik. En dan linksaf moeten. Pffff . Chapeau voor Willy. Gelukkig zijn we heelhuids in t Hotel aangekomen.