Naar Bardia!!!

Onze taxie werd s'morgens weer gepoetst en wel voorgereden.The Queens konden weer instappen!! Wel met een beetje een zwaar hoofd deze keer. Maar onze boyguard zette een heerlijk tibetaans muziekje op, dat maakte weer veel goed.
Eerst reden we weer door die prachtige groene bergen. Na ongeveer anderhalf uur reden we langs vlakke weg en kwamen langs vele vele huisjes. Er zijn hier heel weinig wegen en de mensen wonen daar allemaal langs.
Maar wat een drukte op de weg.Alles zit hier op de snelweg, vrachtwagens, motoren, fietsen, vele vele voetgangers. Ik zag zelfs iemand met z'n kont op de weg zitten!!Stilstaande auto's, koeien, geiten, lopende hooibergen en struiken daar loopt dan iemand onder. Alles sjeest door elkaar.
In de velden allemaal mensen die met met hout op hun hoofd sjouwen.
Armoedige huisjes, rijstvelden. Mensenlief..... er is zoveel aan me voorbij gekomen, dat mijn brein het allemaal niet meer kan verwerken. Na 8 uur rijde waren we behoorlijk gaar.
Eindelijk zagen we Bardia national park!!! Oooh we zijn er maar toen moesten we nog 3 kwartier over mul zand, keien, gaten en kuilen.( oooh die auto)! Zelfs nog een stukje door een rivier.
Ik dacht" deze mensen hebben wel heel erg veel over, voor ons staatsbezoek"!
Op het eind had ik het gevoel dat m'n nieren boven m'n taille zaten. En was ik zo gaar, dat ik tegen Hanneke zei" als de Queen nog een keer naar het Bardia park gaat, gaat ze toch met het vliegtuig"!ha ha.
We werden bij onze lodge zeer vriendelijk ontvangen door Mr B en zijn staff.Een eenvoudig maar schoon huisje. Heel blij dat we er waren.
Ooooh ik voelde me echt licht in m'n hoofd. Zou dat nou " verlichting" zijn!!!!

Namaste Lony.