Rrondlopen in Kathmandu,

Zogauw je het Hotel uit bent komt er van alles op je af. Zo had ik vandaag m'n hitorische schoenen aan. Die had ik n.l in Thailand met de trekking ook aan. Ik was er mee in de rivier gevallen en had ze bij het kampvuur wat te snel laten drogen, dus de zolen zijn gedeeltelijk weggesmolten. Maar ze lopen nog steeds lekker. We waren nog maar net buiten ons Hotel en een mannetje wat er nogal verfomfaaid uitzag kwam op me af en wees me er op dat er een naad van m'n schoen los was en of hij dat alstublieft mocht maken. Ik had eigenlijk wel met hem te doen , ik dacht hij is vast heel arm. Dus ik denk, waarom ook niet!!! Laat die arme man ook maar wat verdienen. Voor 100 roepie dat is 1 euro!! M'n schoen moest uit want er was alleen maar zand. Hij legde een zeer vies doekje op de grond om m'n voet op te zetten. Maar toen begon hij aan m'n schoen. Hij pakte een grote ijzeren pin en stak dwars door het leer heen. We vielen bijna van ons stokje en kwamen niet meer bij van het lachen. Ik dacht ooohhh help m'n schoenen helemaal verknoeid. Hij sloeg er zo 3 grote gaten in en toen pakte hij wit draad. ( t zijn donker bruine schoenen moet je weten) en ging grote steken aan het naaien. Boven op m'n schoen grote witte steken. In ieder geval het naadje zit weer vast. Hij heeft het nog een beetje goed gemaakt door er donkerbruine schoenpoets overheen te doen! Maar toen wilde hij 5 euro in plaats van 1. Uiteindelijk heb ik hem 1'5 euro gegeven. Had ik toch beter in Gestel naar de schoenmaker kunnen gaan
Terwijl ik op 1 been stond voor m'n schoen kwam er een aardige jongen naar ons toe. Hij raakte met ons aan de praat. Hij was Boedhist woonde verderop en was in d leer om Mandela's te tekenen. Hij wilde heel graag dat we meegingen om z'n tekeningen te bekijken. En hij zou ons ondertussen ook nog een paar mooie stupa's laten zien. Een waar je gezegend wordt voordat je de bergen in gaat. Ja en laten wij nou morgen waarschijnlijk naar de bergen vertrekken. Hij hoefde geen geld want hij was Boedhist en mocht niets aannemen . Het waren inderdaad prachtige mandela's en mooie stupa's.
Ondertussen gingen we met hem nog naar een lokaal cafeetje. De bediening was nou niet echt vlot en vriendelijk en wat we te drinken kregen was helemaal verschrikkelijk. Op een gegeven moment hadden we het wel weer gehad met de stupa's. We wilden hem wat geven en hij had ons verteld dat ze thuis heel arm waren of hij wat rijst kreeg dan. Dus wij gingen we met hem naar een winkeltje. Eerst was het nog niet de goede want dat was alleen maar rijst voor te offeren. Je zou denken als je niets te eten hebt dan is dat ook wel goed! Toen naar een ander winkeltje. Wij hadden afgesproken dat we 5 euro zouden spenderen. Hij liet rijst op de toonbank zetten. Nou niet bepaald een klein zakje en een grote kan olie , in totaal lach niet 35.000 roepies. . Dat is voor 35 euro. We zeiden dat we daar echt niet aan begonnen. En hielden ons poot stijf. Ondanks z'n gesoebat.Als Leon dit allemaal zou zien, zou hij waarschijnlijk z'n wenkbrauwen fronsen. Hij zei me altijd dat ik veel te goed van vertrouwen ben. Maar we worden wijzer!!! Aldoende leert men.
Verder gingen we nog naar de hippie straat. waar heerlijke muziek naar buiten kwam.Toen we terug liepen kwamen we weer net om 4 uur bij het huis van de Kumari en dus vonden we dat we nog wel even naar binnen konden gaan. Ennnnnn jawel we zagen weer de Kumari en dat is zeer bijzonder. Met ook nog een rpode stip erbij zijn we wel weet heel erg gezegend!!!!
Vanavond gaan we weer naar on leuke restaurantje Gaia!! En onmoeten Ajay voor het verdere plan. waarschijnlijk vertrekken we morgen naar Bandipur. Daarna naar Pokara waar ik waarschijnlijk een trekking doe en daarna naar Bahia het nationaal park en dan komen we weer terug naar Kathmandu. Duur ongeveer 2 weken. Dus ik hoop dat ik nog in kan loggen ergens, om te schrijven. Allemaal heel veel groetjes vanuit het bijzondere Kathmanu!!!!

Namaste Lony.